domingo, 5 de diciembre de 2010

Ferida

De vegades les paraules més tendres surten d'un cor ferit "curat" amb una tirita. En el meu cas, i en d'altres també, portem moltes tirites que intenten aguantar els trocets que han caigut.Alimenta la teva vida, l'ànima i cos; relaxa't, fixa't en allò que et fa somriure en els mals moments, escolta aquella cançó que t'accelera el cor quan creus que no podràs aguantar tal dolor.Aquest cop no dol tant com d'altres, serà perquè aquests mesos m'he fet més forta amb tot el que he viscut.Potser he fet coses malament sense donar-me'n compte i per això m'ho mereixo.La vida té aquestes coses, no tot pot anar bé però tampoc malament. Si creus que fas el correcte rebràs un regal d'ella... o almenys això diuen.
Una es cansa de donar voltes a les coses, deixa de creure en la poca màgia que queda de la vida, es torna més pessimista del que és i deixa de lluitar pel que li queda. De vegades és millor ser egoista i pensar més en tu, no preocupar-se per aquelles persones que en ralitat t'estimen però no es donen compte del mal que poden causar alguns fets i/o paraules.Sí, sóc jove i tinc tota una vida per davant, sense somnis però la tinc, alguns l'aprofitarien millor que jo però m'ha tocat i hauré de patir les conseqüències d'això fent el que em diuen sense poder decidir fins que un dia me'n cansi i me'n vagi lluny d'aquí.Em sap greu per aquells que es preocupen, que volen el millor per mi i els faig mal dient això, però m'agradaria que aquest moment fos aviat.Tornar a començar i, si pot ser, millor.

http://cenizasdelarte.blogspot.com

lunes, 15 de noviembre de 2010

Entre amor, obsesión, celos, odio y locura.

Cenizas del arte

Crees que la vida es injusta contigo porque te quita parte de lo que más quieres, no te ayuda a seguir con tus sueños, pone piedras para que tropieces...
Ella te dice que te levantes, que mires adelante y no te gires ni bajes la cabeza para llorar, que luches por aquello que aun no has conseguido y deseas tanto. Es difícil, (nadie ha dicho que sea fácil) hará que dudes y te equivocarás en tus decisiones pero aprenderás de los errores para no caer de nuevo y, siempre, con la oportunidad de ver el final del sueño.
Pase lo que pase no voy a rendirme para conseguir mi sueño, si no es porque tu camino se separe de mi lado. Puede que vaya bien y todo lo demás sean pruebas que superar; puede ir mal, sufrir el dolor y tener que apoyarme en las amistades; o que sea un simple capricho de una adolescente con dudas.
Por ahora creo que va por buen camino, no dudo, no cambio de rumbo aunque me tienten, lucho por ti porque siento que no hay nadie capaz de hacerme tan feliz como lo has hecho tú, no diciéndome si me quieres o no, demostrándolo con tus palabras con las que he aprendido nuevas cosas, con tus sonrisas (Un tipo serio, ¿eh?), por aquello que se supone y luego dándome cuenta que es verdad.
Escribir esto no sacia las ganas de ti, sólo ayuda a ordenar un poco la cabeza y asentarla. Demasiados días de reflexión sabiendo que pronto volverás.